Als kind ben ik geboren en grootgebracht in een warm gezin met mijn jongere zus in Weert. Mijn ouders hebben destijds ervoor gekozen om mijn
zusje en mij de basisschoolperiode op de Montessorischool te laten doorlopen. Daar leerde ik het zelf te doen. De wereld vanuit het grote geheel (oftewel top-down) te benaderen vanuit een kosmische visie. De wereld werd letterlijk naar ons toegehaald op school. In de jaren '90 waren activiteiten als dot painting, didgeridoo spelen, food market organiseren vrij uniek. Maar bij ons op school gebeurde het. En ik mocht dit met mijn schoolgenootjes ervaren. We leerden met al onze zintuigen. Eerst met materialen werken en dan naar de abstracte verwerking toewerken. Er werd gekeken naar wat een kind kon. Ik ben enorm creatief, nauwkeurig en kon netjes werken. En dat werd gezien. Ik mocht toen ik een bovenbouwleerling was met grote regelmaat kleurplaten ontwerpen voor de onder- en de middenbouw. Deze werden dan gekopieerd en verspreid onder de klassen. Ik koester mijn basisschoolperiode enorm. Het heeft mij gevormd tot wie ik ben en het heeft mij een kijk op de wereld gegeven, die me tot op de dag van vandaag sterkt in wie ik ben en wie ik wil zijn. Ik voeg iets toe in deze wereld. En ik doe ertoe. Net als een ander. We zorgen met en voor elkaar.
In mijn verdere schoolloopbaan heb ik vooral gedaan wat moest voor school, maar kon ik mijn andere manier van denken, doen en laten (de kosmische benadering zoals ik gewend was op de basisschool) niet de vrije loop laten gaan. De combinatie met de puberteit, de identiteitsvormingsfase en ervaringen van rouw en verdriet in deze jaren zijn pijnlijk voor me geweest. Ik voelde me vaak een buitenbeentje; onbegrepen en vreemd. Gelukkig kon ik altijd terugvallen op mijn gezin en mijn vaste vrienden, maar wat heb ik in deze periode veel verdriet gekend. Toen ik met hangen en wurgen mijn havo-diploma behaalde met een vertraging van een jaar, leek er eindelijk licht aan het eind van de tunnel. Ik had ontdekt dat ik anderen goed kon helpen. Sociaal-emotioneel kon ik me meer meten aan jongeren die een aantal jaren ouder waren dan ik. En daar richtte ik me op. Ik werd begeleid door een personal coach en hierdoor werd ik mentaal sterker en kon ik zaken uit het verleden een plekje geven.
In deze puberperiode heb ik veel liefde gekregen van mijn verzorgpaard Quintus. Het was een anker van steun en toeverlaat voor mij. Naast deze grote liefde kon ik mijn ei kwijt in de muziek. Ik heb meer dan tien jaar dwarsfluit gespeeld. En dit deed ik op een aardig niveau. Ik was bijzonder goed in het raken van 'de snaar' bij mensen met mijn muziek en manier van spelen. Dat voelde goed. En toch ben ik gestopt met het maken van muziek, omdat het te tijdrovend was naast mijn vervolgopleiding en bijbaantjes. Ik voelde de liefde voor muziek steeds minder en was steeds minder bereid om hier tijd in te investeren.
Ik heb mijn schoolcarrière voortgezet op de pabo. Ik wilde graag kinderen iets leren en ik heb een talent voor het uitleggen van complexe zaken in makkelijke, begrijpelijke taal. Ik zie een kind in zijn puurste vorm en voel intuïtief aan wat het nodig heeft en met welke benadering. Dat is waarom het leraarschap me zo goed past. Na het afronden van de pabo ben ik gaan werken in het voortgezet onderwijs, omdat er een behoorlijke krapte op de arbeidsmarkt van docenten in het voortgezet onderwijs was. Ik merkte dat ik de verbinding met het kind of de jongere nog wel het meest interessante vond. En zo doende heb ik me steeds meer gespecialiseerd in special educational needs. Van moeilijk lerend, tot moeilijk opvoedbaar en hoogbegaafdheid. En daarmee heb ik ook verschillende rolnemingen in het onderwijs gehad. En nu sta ik hier!
Gedurende mijn hele ontwikkeling heb ik met regelmaat ondersteuning gezocht van een coach, inzet van alternatieve interventies en sport. Om mezelf nog beter te leren kennen en om in ontwikkeling te blijven.
Het beste project om in te investeren ben je zelf. Je hebt maar één leven en daarom kun je er maar beter het beste van maken.
Samen met mijn grote liefde en levenspartner ben ik trotse ouder van drie kinderen. Ons mooiste levenswerk. Onze kinderen volgen, wellicht niet heel verrassend, onderwijs op de Montessorischool in Weert. De algehele ontwikkeling van onze kinderen verloopt anders dan die van leeftijdsgenootjes. Ze laten een ontwikkelingsvoorsprong zien. We besloten daarop in de onderbouw van de basisschoolperiode onze kinderen te onderzoeken om onze bevindingen als ouders en observaties van de leerkrachten te toetsen aan data. Zij bleken allebei (uitzonderlijk) hoogbegaafd te zijn. Allebei op een eigen wijze. Ze zijn niet per se slimmer dan een ander kind, maar denken vooral snel en op een andere frequentie dan leeftijdsgenootjes, schakelen snel en leggen in no time verbanden. Met ieder een eigen uniek talent. Dat brengt voor ons als ouders, maar ook voor andere systemen waarvan ze deel uit maken de nodige uitdagingen met zich mee. Gelukkig mogen onze kinderen opgroeien in systemen (thuis/directe omgeving, opvang én school) waar we samen uitdagingen aangaan en successen vieren. Onze kinderen zijn mijn grootste drijfveren om op professioneel vlak het verschil te maken.
Ik heb een onderwijskundige achtergrond met ervaring in het basis- én voortgezet onderwijs. En heb me gedurende mijn onderwijsloopbaan (2009-2023) steeds verder verdiept in alles wat met de ontwikkeling van kinderen en jongeren te maken heeft naast het onderwijsproces. Die verdiepingsslag heb ik gemaakt met behulp/de hulp van cursussen, opleidingen, werkervaring en netwerkcontacten. Ik ben werkzaam in mijn eigen praktijk en daarnaast werk ik in opdracht voor Wil'skracht als hoogbegaafdheidsexpert en onderwijskundig adviseur. Wil'skracht is hét expertisecentrum voor hoogbegaafdheid in Limburg.
Zoals je hierboven kunt lezen, ben ik graag in beweging. Mentaal én fysiek. Ik laat me fysiek uitdagen door mijn personal trainer en ik haal de kennis over mijn persoonlijke ontwikkeling bij Eliane Reehuis van Drijfveerkracht, uit mijn uitgebreide netwerk en uit de literatuur. Ik blijf graag in mijn kennis investeren, zodat ik jou beter kan begeleiden bij jouw persoonlijke ontwikkeling.